Onlangs kregen wij op de administratie een aanvraag binnen van een nieuwe klant, niets bijzonders denkt u wellicht, maar de aanvraag kwam in het engels. Ook dat is niet echt heel bijzonder in een tijd waarin engels de meest gebruikte voertaal is, maar toch was het voor mij een uitdaging. In het engels een gesprek aanknopen lukt mij prima, maar als het jargon wordt dan moet ik soms toch wel een paar keer nadenken. Het echtpaar wat kinderopvang zocht werkt tijdelijk in Nederland en komen van origine uit een zuid-europees land. Ik maak een afspraak en ga bij hen op bezoek, voorafgaand aan het gesprek zoek ik op internet toch even google-translate op om alvast een paar termen in het engels op papier te hebben staan. Ik wordt zeer hartelijk ontvangen, zoals we gewend zijn van mensen afkomstig uit de mediterraanse landen. Het gesprek verloopt ontspannen, soms met handen en voeten, soms met een omhaal van woorden, maar we begrijpen elkaar en dat is het belangrijkste. Voor de week erna maak ik een afspraak met een gastouder bij hen in de buurt. Ook zij moet even wennen aan het idee dat alles in het engels moet, maar vindt het juist ook weer een leuke uitdaging. Al snel blijkt dat er een klik is tussen beide partijen en kunnen we de opvang starten. Na enkele weken bellen we de vraagouders altijd even op om te horen of zij tevreden zijn over de opvang. Gelukkig hoor ik alleen maar positieve berichten en zijn de ouders heel erg tevreden over de opvang. Ook geven ze aan dat ze ervaren dat het bureau begaan is met de kinderopvang en dat we direct betrokken blijven. Dat is goed om te horen. Binnenkort spreken we elkaar weer bij de gezamenlijke evaluatie, ik ben benieuwd of ouders al wat meer nederlandse woorden spreken. Hun kindje in ieder geval wel, want die leert snel bij, bij de nederlandse gastouder. Maar ook ik heb weer nieuwe engelse woorden geleerd, bijvoorbeeld het woord childminder, wat gastouder zou betekenen…
